Machay Ferdynand, Gazda Piotr Borowy. Życie i pisma, nakł. Związku Górali Spisza i Orawy, Kraków 1938, wydanie II, s. 111, wymiary 12,5 x 18,5 cm. Okładka broszurowa, wydawnicza. Niewielkie naddarcia okładki. Książka bogato ilustrowana fotografiami i licznymi winetkami (drzeworytami) projektu Stanisława Jakubowskiego. Piotr Borowy (ur. 28 maja 1858 w Rabczycy, zm. 18 stycznia 1932 w Lipnicy Wielkiej) – polski działacz ludowy i niepodległościowy, członek polskiej delegacji na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 r. i do prezydenta Stanów Zjednoczonych Woodrowa Wilsona w sprawie przyłączenia Orawy i Spisza do Polski. Był samoukiem, szczególnie interesowały go książki o tematyce religijnej, był doskonałym mówcą. Prowadził on ascetyczny styl życia. Szerzył na Orawie wiarę katolicką, kulturę polską i patriotyzm. Borowego, człowieka o dużym autorytecie społecznym, nazywano „Gazdą orawskim”, „Przykładnym Naśladowcą Chrystusa”, „Katolickim Patriotą”, „Apostołem Orawy” i orędownikiem „prowdy, piykna i dobroci”.