[Druk bibliofilski] Tematy chińskie / [wybór] Emil Zegadłowicz, nakład autora, Gorzeń-górny 1919, s. 29, [1], wymiary 12,5 x 19 cm. Dedykacja Emila Zegadłowicza dla Edwarda Kozikowskiego [współzałożyciela grupy "Czartak"]. Exlibris Zegadłowicza wykonany przez Ludwika Misky'ego. Podpis Zegadłowicza pod zdjęciem. Okładka kartonowa, oryginalna. Druk prywatny DLA AUTORA, wydany w nakładzie 30 numerowanych egzemplarzy. Ten nr 1. Edward Kozikowski (ur. 13 listopada 1891 w Warszawie, zm. 14 września 1980 w Katowicach) – polski poeta i prozaik. Emil Erwin Zegadłowicz (ur. 20 lipca 1888 w Białej Krakowskiej, zm. 24 lutego 1941 w Sosnowcu) – polski poeta, prozaik, znawca sztuki i tłumacz. Czartak – regionalistyczna grupa literacka, którą w Wadowicach założył Emil Zegadłowicz, aktywna w latach 1922-1928. Nazwę zaczerpnięto z dialektu, oznacza lepiankę, strażnicę, budę z desek. Nazwą Czartak określano też budowlę znajdującą się w pobliżu wsi Mucharz (prawdopodobnie dawna wartownia lub kaplica). Program Czartaka łączył mistycyzm religijny z miłością do przyrody i pochwałą "prostaczka" ściśle z nią obcującego (franciszkanizm). Niechętnie nastawiony do współczesnej cywilizacji (antyurbanizm). Inspirował się ideami ekspresjonizmu. Grupa związana była z kulturą i topografią Beskidów, promując motywy regionalne. W latach 1922-1928 grupa wydała 3 numery czasopisma „Czartak”. Do grupy należeli m.in.: Edward Kozikowski, Jan Nepomucen Miller, Tadeusz Szantroch, Janina Brzostowska, Zofia Kossak-Szczucka, Jan Wiktor oraz kilku wybitnych artystów-plastyków, jak Julian Fałat, Wojciech Weiss, Zbigniew Pronaszko, Jan Hrynkowski. Część członków grupy wywodziła się ze środowiska czasopisma „Ponowa”.